اشعار

دنیا محل گذره 

دنیا محل گذره مبادا که یادت بره 

آدم مثله مسافره مبادا که یادت بره 

اومدنت تو این جهان از روی اختیار نبود

بی اختیار ن بره مبادا که یادت بره 

نقشتو خوب اجرا بکن که صاحبت قبول کنه

آدمیزاد در خطره مبادا که یادت بره

یکی فریب قدرت و مال جهان را میخوره

یادش میره رهگذره مبادا که یادت بره 

یکی اسیر و بندهٔ مقام دنیایی میشه

توی رفاقت دو دره مبادا که یادت بره

یکی تو این دو روز عمر بجز حقیقت نمیگه

کاراش مثله اباذره مبادا که یادت بره

یکی مرامش مردی و سوی خیانت نمیره 

مثل یه دُرّ و گوهره مبادا که یادت بره

یکی تو عشق و عاشقی مثل شهید ِوطنه 

یادش همش در نظره مبادا که یادت بره

یکی ز خون شهدا  شرم و حیا نمیکنه

دائم فکره سیم و زره مبادا که یادت بره

هر کاری در دنیا کنی فردا باید جواب بدی

مو به مو ثبت دفتره مبادا که یادت بره

شاهده دادگاه خدا  اعضاء جسم من و توست

این قول و حرف داوره مبادا که یادت بره

قربون اون خدا برم همه رو یکجور میبینه 

شاه و گدا. برابره. مبادا که یادت بره

تو زندگی هر کسی یار و پناهی میشه دید 

پدر برات تاج سره مبادا که یادت بره

رفیق تو عالم زیاده بی کلکش. فقط یکی است

اونم به والله مادره مبادا که یادت بره  

قیامت و روز جزا (صفا) تو اعتقاد ماست

قبول نداره کافره. مبادا که یادت بره 🌹🌹🌹

شاعر حاج قاسم جناتیان قادیکلایی

مخصوص کانال دوستان صمیمی دو انتشار ممنوع