پندیاتآ
پند //بی وفایی دنیا
🇮🇷🇮🇷➖➖🇮🇷🇮🇷➖➖🇮🇷🇮🇷➖➖🇮🇷🇮🇷➖➖🇮🇷🇮🇷🌹
در این غم خانهٔ دنیا دل بی غم ندیدم من
گذشت عمر و از این گلزار گل شادی نچیدم من
به هر کوی و به هر وادی نشان از بی وفائیهاست
پی هر شادی دنیا سرابی بیش ندیدم من
جوانی را بسر کردم ندیدم خیر از این عالم
کنون که امده پیری خدا داند بریدم من
اگر در فکر خام خویش تو هم گم کرده ای خود را
در این دنیای پر اشوب بجز محنت ندیدم من
عروس هرزه گردی هست مده دل را بر این دنیا
به آواز بلند گویم چها از او کشیدم من
بیا بنگر که از جورش به هر روز تازه دامادی
کشانده خانه وحشت سبوی غم چشیدم من
نه پیر و نه جوان را از اجل راه گریزی نیست
ز تقدیر بارها مرگ جوان ، حجله شنیدم من
هزاران مادری دیدم به گریه می سرود این سان
برای عیش تو مادر چقدر خلعت خریدم من
به کل من علیها فان خدا گوید بشر فانی است
سرای عاریه عمری به وصلش هی دویدم من
به شیر مادرم سوگند محب حیدرم از دل
به فردا در صف محشر به پیشش روسفیدم من
من آن نیستم زخود خواهی به نامش کیسه ائی دوزم
چو میثم بر سر دار بلا بر او مریدم من
به دلبر میشود محشور هر آن عاشق بُوَد صادق
که از مردان عالِم این چنین حرفی شنیدم من
(صفا )هرکس بوقت مرگ یقین گوید که ای دنیا
زتو من رشتهٔ الفت چقدر دیر است دریدم من
شاعر قاسم جناتیان قادیکلایی
