شعر مصیبت مازندرانی〰〰〰🎤


〰〰〰〰〰〰〰〰◼️◼️◼️🌴

 

خداوندا ندارمه صبر و قرار / حسین غریب بیّه هاکنم چیکار
دسّه دسّه لشکر بمو کربلا / حسین تینار بیّه آه و وا ویلا

شمر شرور بموعه کرببلا/ قصد جنگ دارنه با فرزندِ زهرا
خدایا شاهدی نِداشتْمِه گمون/ دَوِسّمِه راهِ حسین و یارون

بین دِ راه خدا بیمه سرگردون/ اینور راه خدا اون وری شیطون
چنده خاره دین ره دنیا نروشم / بورم حسین پیش نوکر بواشم

خجالت کشمبه از روی مولا/ بَیْمِه باعث خون بووه موی مولا
اول کس من بیمه راه سد هاکردْمِه / خله خله ونه جا بد هاکرْدْمِه

پوتین مه گردن و قرآن منه دس / یا بکوش یا ببخش هسّی فریاد رس ببخش مره آقا نارمِه آبرو / چتی شه مولا جه بووم روبرو

من از خجالت سر ره هاکِردْمِه جِر / خامبه اجازه بورم جنگ کافر
بعوته ای دلیر مرد با ایمون / سر ره بالا هاکن هسّی مه مهمون

از هفتاد و دِ تا اتّا ته هسّی / ته هم راه خدا پیمون دَوِسّی
خوش بموعی ته ای حر ریاحی / آزاده مردی و چه با وفائی

اجازه بعیته بورده کارزار / در بیارده چند تا دشمن دمار
(صفا ) حر عاقبت به خیر بهیعه/ با این مصرع تموم مه شعر بهیعه

شاعر قاسم جناتیان قادیکلایی